Στο Παρανέστι Δράμας ... μπήκαν οι οχτροί!

Πώς να περιγράψει κανείς τα γεγονότα της 1ης Οκτώβρη στο ήσυχο και όμορφο  Παρανέστι Δράμας που φημίζεται για τον καθαρό του αέρα, που αποτελεί σημείο αναφοράς  ενός ολόκληρου Δικτύου Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και Ευαισθητοποίησης. 
Οι περιγραφές των γεγονότων απολείπονται όταν μιλούν οι εικόνες και τα ηχητικά πλάνα που κατεύθασαν σήμερα  νωρίς το βράδυ στις ταχυδρομικές διευθύνσεις μας.

Οι κάτοικοι του Παρανεστίου έδωσαν τη δική τους μάχη, σχεδόν ολομόναχοι για να κλείσει το Κέντρο Κράτησης Λαθρομεταναστών στο στρατόπεδο Πανταζόπουλου, όπου η υποκριτική κυβέρνηση έστειλε πάνω από 150 λαθρέποικους με ισχυρή περιφρούρηση της Αστυνομίας και των ΜΑΤ.

Στο ιστολόγιο αυτό δε θέλουμε να αναδημοσιεύσουμε ειδησεογραφικά τα γεγονότα στο Παρανέστι - υπάρχει σχτικό υλικό και κάλυψη σε πολλές ειδησεογραφικές σελίδες ....
Εδώ θα τολμήσουμε να κάνουμε μια "μεταφορική" αναδρομή, να δούμε πως φτάσαμε ως εδώ, αδέρφια!

Κάποτε λοιπόν μπήκαν στη χώρα μας ... " οι οχτροί ", φορώντας προβιές προσφύγων, άλλοτε  ως οικονομικών, λίγο αργότερα ως πολιτικών προσφύγων. Στην Ελλάδα μας αγαπούμε και φιλοξενούμε τους ξένους. Γελούσαμε λοιπόν στις γειτονιές ανέμελοι, σα να μη συμβαίνει κάτι .. ήμασταν άλλωστε μια εύρυθμη κοινωνία.

Με τον καιρό έγιναν περισσότεροι " οι οχτροί ", δε μας χάλαγε άλλωστε, ήταν και χρήσιμοι, τους λυπόμασταν κιόλας και .. η ζωή συνεχίζονταν...
ώσπου σιγά σιγά, καθώς έγιναν πάρα πολλοί, άρχισαν να μας " καίνε ". Ήξεραν πως θα το κάνουν, αφού προήλθαν από μια άλλη κοινωνία, όχι  εύρυθμη, πολύ λιγότερο συντονισμένη και κυρίως λιγότερο ειρηνική από τη δική μας. Άλλοι ήθελαν να μας μοιάσουν και τα κατάφεραν, άλλοι πάλι ήθελαν εύκολα και γρήγορα να αποκτήσουν πλούτη ...
Εμείς, αρχίσαμε δειλά δειλά να αντιλαμβανόμαστε ότι η κοινωνία μας αρχίζει ν΄ αλλάζει.
Όχι, δε μας άρεσε αυτή η αλλαγή, κάτι δε μας πήγαινε.
Ήταν που άλλα γνωρίζαμε και μάθαμε από τις προηγούμενες γεννεές, ήταν που ήμασταν φιλειρηνικοί άνθρωποι και αγαπούσαμε την έστω κι αυτή στοιχειώδη τάξη και την ασφάλεια που μας παρείχε αυτός ο τόπος... 
Ότι και να ήταν,  ήρθαν κι άλλοι " οχτροί "  και φέρναν και δώρα μαζί τους ... και τί δεν έφερναν ... μας ξεκούραζαν,  μας έκαναν να νοιώσουμε άρχοντες στον τόπο μας ... ήταν αυτός  ο παράδεισος αν και εικονικός, τόσο μα τόσο γοητευτικός. Γιατί λοιπόν να μην τους δεχτούμε ... χαρά μας λοιπόν και οι " οχτροί " και τα δώρα τους!
Οι "οχτροί " λοιπόν, καθώς περνούσε ο καιρός, ζούσαν μαζί μας, έκαναν κι αυτοί τα ίδια με μας πράγματα και σκέφτηκαν να μας  ζητήσουν τα δίκια τους, αφού  πια ζούσαμε καλά όλοι μαζί στον όμορφο αυτό τόπο.  Και ναι, τους δώσαμε τα δίκια τους, ως Έλληνες τι άλλο θα κάναμε! 
"Ζήτω" και "γεια" φωνάζαμε μαζί τους, "ζήτω" και "γεια" στις γειτονιές, στις πόλεις, στην ύπαιθρο, στις δουλειές και στα σπίτια μας ...
ώσπου μια μέρα οι " οχτροί " μαζί με άλλους καινούργιους " οχτρούς " που για μας ήταν πάντα ξένοι, πήραν μόνοι τα "δίκια τους ", τα κράτησαν γερά κι εμείς πια, άλλοι αμέριμνοι κι άλλοι σαστισμένοι, άλλοι θυμωμένοι κι άλλοι εξοργισμένοι για όλα αυτά τα δίκια που κρατούσαν, βγήκαμε στους δρόμους, ωσάν κλέφτες και κυνηγημένοι στον τόπο μας ... να μας κυνηγούν οι "οχτροί ", εμάς που τόσα πολλά τους δώσαμε...

Αυτά έγιναν σήμερα στο Παρανέστι Δράμας αγαπητοί αναγνώστες, αδέρφια των " δικαίων ", αυτά έγιναν κι αλλού στον τόπο μας ... πατρίδα μου ....  

Δε δυνάμεθα να γράψουμε κι άλλα. Η σημερινή μέρα ήταν για μας μια μέρα οδύνης!

Για καθαρά  ενημερωτικούς λόγους τοποθετούμε  ενσωματωμένο βίντεο με οπτικοακουστικό υλικό. 
Πράξετε τα δέοντα αδέλφια! 
Ζήτω η Ελλάς, ζήτω το έθνος, ζήτω οι δίκαιοι!

<iframe src="http://embed.bambuser.com/broadcast/3027543" width="460" height="396" frameborder="0">Your browser does not support iframes.</iframe>

Με τιμή,

ΠΚΘ